www.grocal.pl

Po ponad roku przerwy wróciłem do „Braid”. Mam za sobą 4 odkryte światy i jeden pełnoprawnie ukończony. „Braid” urzekł mnie, oprócz niesamowitej grafiki i mechaniki, opowiedzianą historią. Zatrzymałem się na chwilę przy „Rozdziale 3”.

All those years ago, Tim had left the Princess behind. He had kissed her on the neck, picked up his travel bag, and walked out the door. He regrets this, to a degree. Now he’s journeying to find her again, to show he knows how sad it was, but also to tell her how it was good.

For a long time, he though they had been cultivating the perfect relationship. He had been fiercely protective, reversing all his mistakes so they would not touch her. Likewise, keeping a tight rein on her own mistakes, she always pleased him.

But to be fully couched within the comfort of a friend is a mode of existence with severe implications. To please you perfectly, she must understand you perfectly. Thus you cannot defy her expectations or escape her reach. Her benevolence has circumscribed you, and your life’s achievements will not reach beyond the map she has drawn.

Tim needed to be non-manipulable. He needed a hope of transcendence. He needed, sometimes, to be immune to the Princess’s caring touch.

Off in the distance, Tim saw a castle where the flags flutter even when the wind has expired, and the bread in the kitchen is always warm. A little bit of magic.

Warto zagrać…

30 lat… O kurczę!

Po przeszło pół roku dyskusji, prac oraz zrealizowanych i niezrealizowanych pomysłów, światło dzienne ujrzał serwis www.moje-musicale.pl. Jest to następca od lat prężnie działającego bloga Dagmary 'czarownicy’ Nakielskiej moje-musicale.blog.onet.pl. Zdecydowaliśmy, że formuła bloga ograniczała rozwój serwisu, postanowiliśmy więc stworzyć coś bardziej rozbudowanego. Tak powstały Moje-Musicale.pl. Znajdą się tam najświeższe informacje ze świata musicali, megabajty oryginalnych zdjęć, nagrań i filmów, ciekawe funkcjonalności, pozwalające na bieżąco śledzić „co w musicalach piszczy”. W planach mamy kolejne etapy rozwoju serwisu – nową, nieco bardziej klimatyczną szatę graficzną, możliwość dodawania komentarzy przez naszych czytelników oraz wiele niespodzianek, o których na razie nie wspominamy :)

Zapraszam w imieniu swoim i Dagmary…

Jeden z najlepiej zdubbingowanych filmów komediowych, czyli „Asterix i Obelix – Misja Kleopatra”. Tekst – Bartosz Wierzbięta. Już nie mogę się doczekać „Spamalotu” w Teatrze Muzycznym w Gdyni do którego libretto Erica Idle’a przetłumaczyć ma nasz najlepszy dialogista.

Wie Pan, moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze, albo że niedobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. No ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które, by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, że je znalazłem. Dziękuję życiu. Dziękuję mu. Życie to śpiew! Życie to taniec! Życie to miłość! Wielu ludzi pyta mnie o to samo: Ale jak Ty to robisz? Skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste. To umiłowanie życia, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj, na przykład, buduję maszyny, a jutro – kto wie – dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot choćby sadzić… znaczy… marchew.

Podczas jednej, bardzo przyjemnej niedzieli spędzonej w centrum Gdańska trafiliśmy na taki pojazd pływający.

Na musicalowym blogu czarownicy pojawiła się kolejna recenzja mojego autorstwa. Tym razem „na tapetę” wziąłem „Tajemniczego Mr Love”, którego premiera w Teatrze Muzycznym w Gdyni miała miejsce w zeszły piątek. Kolejna recenzja, kolejny nie-musical w TM i kolejne, pozytywne opinie. Ale po szczegóły zapraszam do samej recenzji. Miłego czytania!

Dlaczego wspomniałem o Eriku von Markoviku, czyli „Mysterym”? George James Love – tytułowy bohater omawianej przeze mnie sztuki, to właśnie taki tragiczny „Mystery”. Całą swoją energię poświęca jednemu celowi – uwieść, ożenić się, spędzić noc poślubną, okraść i porzucić. Taki „Mystery” z początku XX wieku.

czytaj dalej…